Wybrałyśmy się z córką do AGO czyli ontaryjskiej galerii sztuki aby zobaczyć jedną z prac Yayoi Kusama. Wprawdzie będzie to już stała ekspozycja, ale jako stałe bywalczynie z roczną kartą wstępu dostałyśmy niejako przedpremierowe zaproszenie.
Ciekawe wrażenie, ale jakoś mnie nie zachwyciło. Bardziej podobały mi się prace tej artystki polegające na różnorodnym eksperymentowaniu z kolorowymi kropkami. Oczywiście zobaczyłyśmy przy okazji inne czasowe wystawy, a także odwiedziłyśmy swoje ulubione obrazy – ja swoje, Magda – swoje.
Lubię sklepy przy galeriach. Nie tylko można kupić tam reprodukcje niektórych obrazów w pocztówkowej wersji, ale także ładne przedmioty codziennego użytku. A czasem są rzeczy niezwykłe z różnych bajek. Kiedyś kupiłam tam małą budkę – odtwarzacz ptasich odgłosów. Tym razem moją uwagę przyciągnęło pudełeczko z piórkami znajdujące się wśród przedmiotów związanych z dziedzictwem Kanady, z jej pierwszymi mieszkańcami. Były śliczne, kolorowe, zachwycające. Napis głosił, że mogę sobie wybrać piórko, które do mnie przemawia, po to, by prosić je o pomoc w uzyskaniu odpowiedzi na niełatwe pytania. Natychmiast wybrałam jedno. Magda z lekkim oporem, ale też sobie wybrała. Moje córki są chyba zbyt racjonalne… i to mnie nie zachwyca.
Instrukcja obsługi piórka mówi, że po wykorzystaniu go do pomocy, trzeba je potem wyczyścić w blaskiem księżyca. Na wszelki wypadek, jeszcze bez wykorzystywania jego mądrości, naładowałem piórko tej nocy. Księżyc był taki piękny, niemal sugerował coś takiego.
Piórko dostało specjalne miejsce. Puzderko jakby czekało na takiego gościa. Tworzą razem piękną kompozycję.
Nie mam chwilowo pytań, ale już kilka razy otworzyłam puzderko aby zachwycić się tym widokiem. I dobrze wiedzieć, że tam jest… Odrobina magii dodaje życiu kolorów.
P.S. Cieszy mnie i to, że mądrość, którą próbowano unicestwić, zastępując zachodnią wiedzą, doczekała się swojej obecności… choćby w galerii sztuki.
