E jak energia

Nie wolno mylić energii z gorączką.

Emil Cioran  Zeszyty 1957 – 1972

Rozwinięciem piątej literki słowa sukces jest energia – potrzebna, choćby po to, by móc się nim cieszyć.

Zwykle brak energii do życia łączy się z brakiem zdrowia. Ktoś, kto jest chory, często nie ma siły ni ochoty cieszyć się życiem. To zrozumiałe. Jednak zdarzają się ludzie, którzy potrafią delektować się życiem – jego pełnią, bez względu na to w jakim stanie jest ich zdrowie. Są też i tacy, którzy mając zdrowie, nie cieszą się życiem, ani z niego pięknie nie korzystają. Nie potrafią nadać mu celu ni sensu i tkwią w swoich pesymistycznych, a nawet katastroficznych, przekonaniach skutkujących niemocą.

E mogłoby dawać równie dobrze początek sformułowaniu entuzjazm do życia. To jest to samo. To, o co chodzi. Przy czym proszę poważnie potraktować cytat na początku tego tekstu. Energia nie oznacza jakiegoś nieprawdopodobnego dynamizmu czy miotania się po życiu… To po prostu pełne zaangażowania i skoncentrowane na danej rzeczy, spokojne działanie.

Popatrzmy na ludzi takich jak Jaś Mele czy Janina Ochojska, albo wspomnijmy Krzysztofa Kolbergera. Oni mają energię. Miał ją również Kolberger. Niektórzy mówili, że przegrał ze śmiercią. Może przegrał, ale wygrał z życiem. Jego życie miało sens, było piękne i pouczające dla innych.

Energia jest tym, co decyduje o jakości życia, nie zdrowie.
Dlatego nie tyle zdrowie ceńmy, ile energię potrzebną do życia.

Są ludzie, o których nie można powiedzieć nic więcej ponadto, że są zdrowi. Chyba nie o to chodzi…

Co jest potrzebne do zachowania energii?

Przede wszystkim takie gospodarowanie jej zasobami  na drodze do realizacji celów, aby dojście do nich nie pozbawiło nas radości cieszenia się nimi. Skuteczne działanie musi uwzględniać optymalne nakłady kosztów, w tym także tych energetycznych. Trzeba dbać o swoją fizyczność: odżywiać się właściwie, spać, ruszać… Wszyscy to wiemy. Jednak uważać trzeba, by dążenie do realizacji celów nie spowodowało zaburzenia równowagi energetycznej i troski o siebie.

Po drugie: energię trzeba odnawiać. Na prawdziwe odnawianie energii składa się troska o cztery obszary naszego funkcjonowania:
ciało, emocje, intelekt i ducha. Każdy z tych obszarów musi dostać optymalną dawkę troski. Efektem tego będzie synergia, która objawia się właśnie optymalnym poziomem energii.

Po trzecie: Potrzeba jakiejś pasji, poczucia misji do robienia czegoś. Pasja wymaga czasem struktury lub dyscypliny. Tak rodzi się wewnętrzna motywacja – psychiczne źródło energii. Ludzie posiadający to źródło zawsze znajdą w sobie wystarczająco dużo energii, żeby działać, cieszyć się, żyć… znacznie dłużej niż im nawet pozwala na to stan zdrowia.

No cóż, sprawdźmy dzisiaj jak to u nas jest z tą energią i spiszmy trzypunktowy plan naprawy energii. Tylko tyle – trzy punkty.

1.

2.

3.

I już od dziś wcielajmy go w życie.