Trochę o przyjaźni

2

Chcąc być czyimś przyjacielem,
trzeba się okazać godnym przyjaźni.

Anonim

Siedzę w pociągu relacji Hel – Warszawa Centralna i nie potrafiłabym chyba napisać innego tekstu niż o błogosławieństwie jakim są Przyjaciele.
Wracam z Sopotu, z kilkudniowych wakacji, które spędziłam w gościnnym domu ludzi, których od lat z dumą nazywam Przyjaciółmi.

 

Myślę, że to nawet dobrze się składa, że nie mogę pisać o niczym innym, bo w naszych rozważaniach na temat rozwoju nie może zabraknąć przemyślenia tego, czym tak naprawdę jest przyjaźń i jakim darem jest możliwość nazywania w taki sposób ludzi. Chciałabym także, aby przy tej okazji odpowiedzieli Sobie Państwo na kilka ważnych  pytań związanych z Przyjaźnia.

 

Czym jest przyjaźń?

Według klasyfikacji Roberta Sternberga przyjaźń to intymnośćzobowiązanie czyli… miłość bez namiętności. Intymność to umiejętność – a nawet potrzeba – wchodzenia w bliskie, szczere i proporcjonalne relacje. Realizuje się ona głównie poprzez rozmowy, jednak ważnym elementem intymności jest również porozumienie bez słów, znajomość reakcji drugiej osoby, niejako jej emocjonalne poznanie. Empatia to uczucie bez którego nie ma chyba mowy o intymności, a co za tym idzie i o przyjaźni. Dzięki intymności możemy z daną osobą rozmawiać o istotnych dla nas sprawach, dzielić się ważnymi przemyśleniami i odczuciami a także doświadczeniem. Intymność powoduje, że przyjaciel czy przyjaciółka nie tylko wie o nas bardzo dużo, ale przede wszystkim kreuje to jedyne w swoim rodzaju, niepowtarzalne i przyjemne uczucie bliskości z drugim człowiekiem, graniczące wręcz z odczuwaniem jedności. Prawdziwa przyjaźń, szczególnie w wydaniu kobiet, miewa wręcz momenty ekstazy przypominające uniesienia miłosne.

Te wspaniałe chwile powodują, że tęsknimy za sobą, dążymy do spotkań… a kiedy one następują, nawet po latach, szybko wracamy do tak dobrze nam znanego sposobu rozmowy.

 

A zobowiązanie? Ono powoduje, że przyjaźń można nazywać związkiem. To gotowość do pewnych świadczeń na rzecz drugiej osoby, to rodzaj odpowiedzialności za jej dobro i chęć partycypowania w jej życiu. To zobowiązanie powoduje, że na przyjaciela można liczyć w różnych życiowych sytuacjach.

Przyjaciele są w jakimś sensie ZA siebie odpowiedzialni i są DLA siebie nawzajem. To daje szczególny rodzaj więzi bardzo podobny do rodzinnej, choć zbudowany na wyborze i dobrowolności.

 

Dwie rzeczy są bardzo ważne w przyjaźni:
trzeba się lubić nawzajem
i zachowywać równowagę pomiędzy dawaniem i braniem.

 

Bez lubienia nie ma mowy o przyjaźni. Trzeba odczuwać przyjemność w kontaktach z przyjacielem, lubić jego sposób bycia, temperament. Podzielać – przynajmniej częściowo – zainteresowania. Nie można też mówić o przyjaźni, kiedy którakolwiek ze stron nie czuje, że coś w tym związku dostaje, że daje jej on jakieś istotne wartości. To jest ta proporcjonalność.  Nie chodzi o to, by zawsze było po równo i by za każdym razem, w każdej relacji te proporcje były wyraźne. Raz daje jedna osoba, raz inna, w różnych sytuacjach, w różnych momentach i to, co dawać może. Chodzi jedynie o to, by ogólny bilans po obu stronach był dodatni.
Ktoś mi kiedyś powiedział, że to jest niemożliwe ze względów matematycznych. Przyjaźń i miłość to takie zjawiska, gdzie nie istnieją prawa matematyki. Tu rządzą prawa serca i duszy.

 

Spędziłam kilka dni praktycznie na braniu. Goszczono mnie, dbano o moje wszelkie potrzeby, a nawet wymyślano jakie jeszcze mogę mieć, pomagano, obdarowywano, leczono nawet, bo mój organizm wiedział chyba, że gdzie jak gdzie ale u moich Przyjaciół może się rozluźnić… I zaniemógł na chwilę.

Jestem wdzięczna za te kilka dni. Na pewno oddam wszystko… choć może inaczej. I zrobię to z przyjemnością.

 

ZADANIE:

  • Proszę odpowiedzieć sobie na następujące pytania:

–  Kogo mogę nazwać przyjacielem czy przyjaciółką? Dlaczego?

–  Czy ja  sam/a zasługuję na miano przyjaciela/przyjaciółki?

  • Proszę tez podzielić się w komentarzach opiniami jak można pielęgnować przyjaźń i na co można w przyjaźni liczyć.

 

2 KOMENTARZE

  1. W przyjaźni można liczyć na bezgraniczne zaufanie, a pielęgnować można ją przez stały kontakt, zrozumienie, cierpliwość, zaangażowanie.

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here