STREFA KOMFORTU

Jesteśmy przyzwyczajeni do tego, że wygodniejsze jest znane.
Każda zmiana powoduje stres
i bardzo często unikamy czegoś dużo lepszego,
chroniąc się przed stresem właśnie.

Katarzyna Grochola

To bardzo ciekawe sformułowanie i ciekawe zjawisko.  W pracach poświęconych rozwojowi nazywa się tak obszar naszego funkcjonowania, który jest nam znany, w którym czujemy się bezpiecznie i wygodnie, gdzie nie wymaga się od nas niczego nadzwyczajnego, ba w ogóle nic się czasem nie wymaga. Zjawisko to łączy się ze znanymi działaniami, z rutyną a nawet stagnacją. Nie musi być nudno, wszak współczesne życie obfituje w wiele urozmaiceń, jednakże sytuacja ta nie wymaga od nas specjalnego wysiłku i… choćby przez to nie wpływa na rozwój.

Żeby bowiem naprawdę się rozwijać, trzeba od czasu do czasu opuścić strefę komfortu,
a najlepiej opuszczać ją regularnie.

Nie można mylić strefy komfortu z sięganiem po wszystko co nowe, inne, ciekawe czy co stanowi wyzwanie. Są osoby, które tak bardzo potrzebują adrenaliny (pytanie czy nie za bardzo), że sięgają po wszystko co nowe. Uprawiają wszelkie sporty, szukają możliwości przeżycia czegoś nowego, atrakcyjnego, nadzwyczajnego i… przeżywają.  Świetnie. Nie jest to jednak model obowiązujący. Skoki ze spadochronem (Iwonka, powinnaś tego spróbować, człowiek czuje się fantastycznie kiedy już to zrobi. Wyjdź ze strefy komfortu. Powinnaś pokonać  strach i to zrobić.) nie są wychodzeniem ze strefy komfortu.

Codziennie wychodzę ze strefy komfortu, a strach pokonuje tam, gdzie uważam za stosowne. Nie mam ochoty na loty ze spadochronem, nie podnieca mnie to, nie pociąga. Po co mam to robić? Podobnie rzecz ma się z uczestniczeniem w teleturnieju czy konkursach organizowanych na wczasach. Po co mam opuszczać swoje miejsce, w którym jest mi dobrze, jeśli poza nim nie czeka mnie nic lepszego, nic dla czego warto byłoby z niego wychodzić. Co innego uczestniczenie w przetargach…  Wypełnianie różnego rodzaju rubryk było dla mnie prawdziwym wyzwaniem i wyjściem ze strefy komfortu. Mogłabym żyć bez tego, prowadzić firmę bez tego, nie musiałabym się tym zajmować, jednak… może dzięki temu trenerzy ASDIMO będą mieli ciekawe projekty. Czym innym jest też wzięcie udziału w konkursie związanym z moim zawodem, dającym prestiż mojej firmie i mnie. Tutaj warto zostawić komfort i wygodę codzienności na wypełnienie konkursowych zadań. Warto poznawać nowinki technologiczne, próbować nowego w działaniach zawodowych.

Warto wychodzić ze strefy komfortu wszędzie tam, gdzie w grę wchodzą nasze marzenia, kiedy trzeba coś zrobić, na co nie ma się ochoty albo boi się tej próby, a co przywiedzie nas do celu. Trzeba zebrać się na odwagę, by porozmawiać  kimś, kto może nam pomóc. Zaproponować swoje rozwiązanie, odważyć się zabrać głos w jakiejś sprawie.

Sądzę także, że trzeba wychodzić ze strefy komfortu wtedy, kiedy dzieje się krzywda innym albo zagrożone są nasze wartości. Nie tylko dlatego, że robimy dobre rzeczy ale także dlatego, że możemy sobie spokojnie patrzeć w lustrze w oczy, bo wiemy, że postąpiliśmy właściwie.

Trzeba wychodzić ze strefy komfortu wtedy, kiedy się złożyło jakąś deklarację, podjęło zobowiązanie  czy coś postanowiło. Ma to podwójne znaczenie: nie tylko zajmujemy się ważnymi dla nas sprawami (nie obiecywalibyśmy czegoś innym czy sobie gdyby nie było to jakoś ważne), ale także ćwiczymy spójność wewnętrzną – budujemy silną wolę. To z kolei zwiększa zaufanie do siebie, naszą wiarygodność we własnej ocenie i w oczach innych.

Wychodzenie ze strefy komfortu to pójście na spotkanie Klubu Skutecznego Działania. Czy wiedzą Państwo, że spośród zarejestrowanych  osób potrafi przyjść czasem połowa? Wiem jak to działa. Czytamy ogłoszenie o spotkaniu. Ciekawy temat, może dowiem się czegoś ciekawego, może pomoże mi to w utrzymaniu energii na dłuższą metę, w dążeniu do celu. Na pewno pomoże, tyle że, kiedy jest pora, by wyjść z domy… nie chce się nam. A to zimno, a to pada, a to ciemno, a to dobry program w telewizji, a to zmęczenie, a to… cokolwiek co zatrzyma nas w strefie komfortu.

Tymczasem czasami warto przyjść… nawet po jedno zdanie. Wracam ze spotkania Klubu Skutecznego Działania w Poznaniu. Jedna z uczestniczek powiedziała mi, że kiedy mówiłam, że jak się ma pomysły, to trzeba je realizować, bo zrobi to ktoś inny, czuła, że to jest do niej. I że teraz już się tym zajmie. Wyjdzie – znaczy – ze strefy komfortu.

Cokolwiek trzeba zrobić, aby zrealizować swoje marzenie,  warto. Warto opuścić swoją strefę komfortu,  warto pokonać lęk, strach, bezwład czy niechęć do pewnych działań po to, by później móc cieszyć się sukcesem.

Nie mylmy wygody ze szczęściem!

ZADANIE:

• Czy potrafią Państwo znaleźć u Siebie takie strefy komfortu z których trudno Państwu wyjść… a może nawet Państwo nie wychodzą?
• Czy jest coś, co gdyby Państwo zrobili mogłoby zmienić na lepsze Państwa życie, ale… na drodze stoi coś, co wyrwałoby Państwa ze strefy komfortu?