Jak schudnąć. Przepis w odcinkach. III

0

Z budową ciała, procesami metabolicznymi i pracą narządów jest tak, jak ze wszystkim w naszym organizmie – częściowo odpowiadają za to geny. Trzeba nam zatem godzić się z pewnymi sprawami nie przez nas ustalonymi. Na pewno jednym łatwiej jest utrzymać ładną figurę, ba, nawet jej utrzymywać nie muszą, młode ciało czy… spokój wobec przeciwności losu, niż innym. Ale też prawdą jest, że ci pierwsi często wiedzą o tym od zawsze, myślą i mówią o sobie w określony sposób i ich otoczenie również – czym tworzą meta programy w świadomości i odpowiednie połączenia podświadome.
Tak czy inaczej – pracować trzeba w kręgu własnego wpływu. To drugie prawo działania proaktywnego.
Nie ma sensu skarżyć się czy złorzeczyć przodkom, tylko trzeba przyspieszyć przemianę materii, choćby większą ilością ruchu. Nad sylwetką – jej proporcjami czy ulubionymi miejscami, w których odkłada się tłuszcz – też nie ma się co rozwodzić, tylko… odkładać go jak najmniej i polubić to, co się widzi. Ubrać się trzeba odpowiednio – tak, by wyglądać i czuć się dobrze z własną sylwetką. Szukać w niej plusów i ładnych elementów.
Zapewniam – każda osoba ma coś ładnego według każdego wzoru, a każdy z nas jest piękny wobec wzoru przyrody.
Polubmy to, czego zmienić się nie da,bo w każdym z nas drzemie piękno. Ono jest w uśmiechu, w blasku oczu w tonie głosu, w słowach. A przecież to wszystko zależy głównie od nas. Od sposobu myślenia o życiu i od oczekiwań w stosunku do niego. Kiedy w moim życiu dużo się dzieje, kiedy pochłaniają mnie kolejne zajęcia dnia, gdy z pasją pracuję nad jakimś projektem, spotykam wspaniałych ludzi czy widzę piękne rzeczy, nie martwię się o sylwetkę. W sposób naturalny szczupleję. Podobnie jest wtedy, kiedy się zakocham. Powód jest ten sam – pasja, życie pełne treści.
Zakochać można się po raz kolejny, także w tym samym mężczyźnie, czy kobiecie, we własnym mężu czy żonie. Spojrzeć trzeba tylko na tę drugą stronę inaczej, myśleć w nieco zmieniony sposób i robić razem różne rzeczy. W podobny sposób odzyskuje się pasję do życia czy pracy zawodowej.
Osoby, które używają różnych tabletek odchudzających twierdzą, że: mają mnóstwo energii, że nie chce im się jeść, że góry mogą przenosić albo, że … są na haju. Tak samo czują się ludzie, którzy bez tabletek, a za sprawą programów dla świadomości i podświadomości, myślą i mówią pięknie o swoim życiu. Na permanentnym haju są ci, którzy kogoś lub coś prawdziwie kochają, którzy żyją z pasją.
Taką postawę i towarzyszące jej uczucie zapewniają cele, które się sobie stawia i następnie – realizuje. Podstawą celu jest marzenie.
Marzenia także odchudzają.
Cele zaś mają być duże, a z nich rodzić się będą codzienne zadania. Umieszczane w kalendarzu i zaznaczane ptaszkiem świadczącym o wykonaniu, motywują nas do życia – są małymi codziennymi zwycięstwami. Te małe znaczki przy wykonanych zadaniach tworzą nie tylko ślad harmonogramu naszego dnia i… przyszłość, one tworzą również poczucie sukcesu. A nic nie daje człowiekowi takiego napędu w życiu, jak sukces. Oczywiście niektóre z tych zadań na dzień będą miały związek z naszym pełnym i zdrowym życiem
Gimnastyka. V
Specjalne śniadanie dla specjalnej osoby (siebie!). V
Kupić bilety do teatru. V
Przygotować biznesplan firmy. V
Zapisać się na szkolenie. V

To tylko przykładowe zadania. I nie ma przypadku, że ptaszek oznaczający wykonanie danego zadania ma kształt litery V – pierwszej w słowie Victoria.
A kiedy ktoś nie ma pasji ni większych celów, kiedy kręci się wokół rutynowych spraw, przysiada przed telewizorem, przysypia, pojada… Organizm nie mając energii dopomina się jej uczuciem pustki. Pustki, nie głodu.
Trzeba nauczyć się odróżniać głód duszy od głodu ciała.
Pustkę duszy też łatwo na chwilę zapełnić smaczną czekoladką czy innym posiłkiem. Cukier powoduje w naszym mózgu wydzielanie się substancji dających wrażenie przyjemności, szczególnie czekolada tak działa. Jest nam dobrze, zatem po co się ruszać? Po co działać?
I w ten sposób się tyje i… marnuje życie. Żeby wypełnić pustkę naprawdę – i na dłużej – trzeba stworzyć wizję życia, zamienić ją na celę, a następnie z pasją realizować. I wciąż trzeba pamiętać, że ludzie jak drzewa, mają różny kształt.

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here